HI1103

تراشه‌های بلوتوث اجزای سطح برد هستند که در باند رادیویی صنعتی، علمی و پزشکی (ISM) 2.4 گیگاهرتز پخش می‌شوند. بلوتوث یک علامت تجاری ثبت شده از گروه مورد علاقه ویژه بلوتوث (SIG) است، انجمنی تجاری از تولیدکنندگان لوازم الکترونیکی که فناوری بلوتوث را ترویج می‌کند و انطباق را تضمین می‌کند. بلوتوث برای جایگزینی پروتکل های کابلی با برد کوتاه طراحی شده است، اما به شبکه های کوتاه برد گسترش یافته است.

امکانات

دستگاه‌هایی که حاوی تراشه‌های بلوتوث هستند، به‌جای ارتباط از طریق سیم، کابل یا اقدام مستقیم کاربر، از طریق یک فرکانس رادیویی استاندارد ارتباط برقرار می‌کنند. دستگاه‌های تازه تولید شده با بلوتوث SIG 1.2 سازگار هستند و با محصولاتی که از بلوتوث نسخه‌های 1.0، 1.0b و 1.1 استفاده می‌کنند، سازگار هستند.

انواع

انواع مختلفی از تراشه های بلوتوث وجود دارد.

کنترل‌کننده‌های باند پایه بلوتوث، پشته پروتکل، کنترل‌کننده پیوند، مدیر پیوند و میان‌افزار رابط کنترل‌کننده میزبان مشخصات بلوتوث را در یک مدار مجتمع (IC) ترکیب می‌کنند.

گیرنده های بلوتوث RF یا مودم های رادیویی، فرستنده/گیرنده هایی هستند که در محدوده 2.4 گیگاهرتز کار می کنند و با الزامات Bluetooth SIG مطابقت دارند.

راه حل های تک تراشه، آی سی های سازگار با بلوتوث هستند که هم کنترل کننده های باند پایه و هم فرستنده های RF را در خود جای داده اند.

ماژول های بلوتوث اجزای مستقلی هستند.

هسته‌های بلوتوث، هسته‌های IP هستند که می‌توانند در آرایه‌های دروازه قابل برنامه‌ریزی میدانی (FPGA) یا مدارهای مجتمع ویژه برنامه (ASIC) بارگذاری شوند.

کیت های توسعه بلوتوث نیز برای برنامه های سخت افزاری و نرم افزاری موجود است.

برنامه های کاربردی

تراشه های بلوتوث متعلق به چندین کلاس قدرت هستند. تراشه های بلوتوث کلاس I در قدرتمندترین دستگاه ها استفاده می شوند. این تراشه ها در 100mW (+20bB/m) کار می کنند و می توانند با یک خط دید واضح (LOS)، سیگنال ها را از حداکثر فاصله 100 متری دریافت کنند. تراشه‌های بلوتوث کلاس II برای کاربردهای میان‌رده طراحی شده‌اند و با سرعت 2.5 میلی‌وات (+4bB/m) کار می‌کنند. با یک LOS واضح، دستگاه های دارای تراشه های کلاس II می توانند سیگنال ها را از حداکثر فاصله 10 متری دریافت کنند. تراشه های بلوتوث کلاس III متعلق به کم قدرت ترین کلاس پخش هستند. آنها با 1mW (+0bB/m) کار می کنند و با یک LOS واضح می توانند سیگنال ها را از فاصله یک متری دریافت کنند. چندین رابط اتوبوس برای تراشه های بلوتوث وجود دارد. اتصال بین اجزای جانبی (PCI) یک سیستم اتوبوس محلی است که برای سیستم های کامپیوتری پیشرفته طراحی شده است. گذرگاه‌های PCI اطلاعات 32 یا 64 بیتی را با سرعت کلاک 33 مگاهرتز انتقال می‌دهند و از سه تا پنج دستگاه جانبی حیاتی پشتیبانی می‌کنند. گذرگاه سریال جهانی (USB) یک گذرگاه 12 مگابیتی است که برای جایگزینی اتصالات به دستگاه های جانبی با سرعت کم تا متوسط ​​برای رایانه های شخصی مانند صفحه کلید، مودم و ماوس طراحی شده است. IEEE 1394، همراه USB، یک گذرگاه سریال با کارایی بالا (HPSB) است که دارای سرعت هایی در محدوده 400 مگابایت تا 1 گیگابایت است. IEEE 1394 همچنین به عنوان Firewire® نامیده می شود، یک علامت تجاری ثبت شده Apple Computer, Inc. تراشه های بلوتوث در تجهیزات الکترونیکی مانند رایانه ها، تلفن های همراه، صفحه کلید و هدفون استفاده می شوند. تراشه‌های بلوتوث همچنین در دستگاه‌هایی که از یک شبکه شخصی (PAN) تشکیل شده‌اند استفاده می‌شوند. به طور کلی، یک PAN به یک کاربر محدود می شود. با این حال، برخی از PAN ها شامل چندین کاربر هستند.